Gra w kości

Ksziążka faktograficznie i tematycznie bardzo bogata, ale strasznie sucha. Brakuje tu jakiegokolwiek bohatera, którego losy byśmy chcieli śledzić i przeżywać. Bardziej to przypomina drętwą prace naukową niż powieść. To moja pierwsza książka autorki i jakoś miłości od pierwszego wejrzenia nie było.

Ksziążka faktograficznie i tematycznie bardzo bogata, ale strasznie sucha. Brakuje tu jakiegokolwiek bohatera, którego losy byśmy chcieli śledzić i przeżywać. Bardziej to przypomina drętwą prace naukową niż powieść. To moja pierwsza książka autorki i jakoś miłości od pierwszego wejrzenia nie było.

Z bólem serca tylko 5. Uwielbiam książki Pani Elżbiety i czytając je zawsze robię to z zapartym tchem. Harda, Królowa czy Saga Odrodzone Królestwo zapewniły mi wiele nie przespanych nocy bo nie mogłam się od nich oderwać. Liczyłam na historię Bolesława Chrobrego a w zasadzie dostałam historię Ottona III. Samej książce nie mogę nic zarzucić i z niecierpliwością czekam na kolejne ksiązki

Z bólem serca tylko 5. Uwielbiam książki Pani Elżbiety i czytając je zawsze robię to z zapartym tchem. Harda, Królowa czy Saga Odrodzone Królestwo zapewniły mi wiele nie przespanych nocy bo nie mogłam się od nich oderwać. Liczyłam na historię Bolesława Chrobrego a w zasadzie dostałam historię Ottona III. Samej książce nie mogę nic zarzucić i z niecierpliwością czekam na...

23 listopada 2010 roku na polskim rynku pojawiła się powieść pt. "Gra w kości", autorstwa pani Elżbiety Cherezińskiej. Tytuł ukazał się nakładem Wydawnictwa Zysk. Ja swój egzemplarz zakupiłem dopiero w maju 2017 roku, a lekturę rozpocząłem 18 lutego 2023 roku, więc po ponad 12 latach od premiery książki.
"Gra w kości" jest to powieść historyczna, która opowiada o tym, co działo się w Polsce oraz w Europie w przededniu roku 1000. Wśród bohatetów jest książe Bolesław Chrobry, jest Otton III oraz sprawa świętego Wojciecha Adalberta. W powieści tej mamy do czynienia z polityką, zdobywaniem informacji od przeciwników oraz ukrywaniu swoich prawdziwych działań.
Byłem zachwycony tym tytułem. Jednak do czytania ta książka nie jest najłatwiejsza. Na przeczytanie 396 stron potrzebowałem dziewięciu dni oraz jedenastu posiedzeń. Wynik taki plasuje "Grę w kości" na 168 miejscu wśród 210 książek Przeczytanych Na Tronie. Mimo tak słabego wyniku gorąco polecam Wam ten tytuł, bo naprawdę warto go przeczytać i znać.

https://www.facebook.com/czytamnatronie
https://www.instagram.com/czytamnatronie

23 listopada 2010 roku na polskim rynku pojawiła się powieść pt. "Gra w kości", autorstwa pani Elżbiety Cherezińskiej. Tytuł ukazał się nakładem Wydawnictwa Zysk. Ja swój egzemplarz zakupiłem dopiero w maju 2017 roku, a lekturę rozpocząłem 18 lutego 2023 roku, więc po ponad 12 latach od premiery książki.
"Gra w kości" jest to powieść historyczna, która opowiada o tym, co...

Mnie w przeciwieństwie do większości tutaj akurat podobał się wątek Ottona i podział powieści na 2 wątki - Chrobrego i Ottona. Dzięki temu lepiej wybrzmiały różnice pomiędzy ich typami osobowości, wizjami świata i rządów. Otto mnie na tyle zainteresował, że zamierzam przeczytać o nim więcej. Był niezwykłą, złożoną postacią - człowiekiem inteligentnym, wykształconym, wyrafinowanym, refleksyjnym z filozoficznym zacięciem, a jednocześnie niestabilnym, popadającym w egzaltacje religijne (lub prawdziwie wierzącym - kwestia interpretacji),pysznym i okrutnym. Sceny z torturami antypapieża - dla mnie trudne do zrozumienia. Z kolei postać Chrobrego bardzo żywa, barwna, dynamiczna, taki właśnie mógł być, jego wzajemny stosunek z Ottonem także intrygujący, tajemniczy, poza oczywistymi korzyściami dla obu. Tym, co mi przeszkadza w kolejnych powieściach Cherezińskiej jest nadmierna ilość opisów i dialogów streszczających historię zamiast pokazanie jej "w działaniu" poprzez fabułę. Tymczasem mam wrażenie, że wiele opisów jest jak wyciągniętych z książek historycznych popularyzujących wiedzę. Może taki też jest zamysł autorki, ale przez to traci się czasami osobisty stosunek do przedstawianej historii. Zbyt wiele fragmentów referujących wydarzenia, a za mało rozwiązań na poziomie fabuły. Brakuje mi też opisów dotyczących wyglądu miejsc, postaci, obyczajów, wierzeń, takiego ogólnego klimatu epoki, zwłaszcza że autorka ma do tego dryg - czytając "Grę w kości" oczami wyobraźni widziałam tamten świat, ale zaledwie jego zarysy, brakowało mi rozbudowania tej rzeczywistości i wyjścia poza oczywisty kontekst polityczny. Sceny seksualne też mnie jakoś nie przekonują, choć akurat wątpliwości młodego cesarza przed aktem ciekawe, udane, prawdopodobne. Autorka ma talent do ukazywania wewnętrznego świata bohaterów, tylko robi to zbyt skrótowo na rzecz popularyzacji historii. Ma to oczywiście swoją zaletę, bo zachęca do poznawania historii własnego kraju, sama zajrzałam do innych źródeł o zjeździe gnieźnieńskim, tylko jest to ze stratą dla poziomu literackiego książki. Jej powieści są dla mnie taką średnią półką (oprócz świetnej opowieści o sekretarce Rumkowskiego),ale z możliwościami na więcej. Autorka ma talent, dlatego polecam jej książki i z zainteresowaniem będę czytała jej kolejne powieści.

Mnie w przeciwieństwie do większości tutaj akurat podobał się wątek Ottona i podział powieści na 2 wątki - Chrobrego i Ottona. Dzięki temu lepiej wybrzmiały różnice pomiędzy ich typami osobowości, wizjami świata i rządów. Otto mnie na tyle zainteresował, że zamierzam przeczytać o nim więcej. Był niezwykłą, złożoną postacią - człowiekiem inteligentnym, wykształconym,...

Nawet jeśli kogoś nie interesuje wczesne średniowiecze, to nie pozostanie obojętny na opisy posunięć Bolesława Chrobrego. Książka nie jest fikcją, tylko opisem realnych wydarzeń, miała konsultanta historycznego. Autorka musiała wymyślić jedynie dialogi i opisy tego, co czuli bohaterowie, jedynie w tym zakresie są tu jej domysły.
Rewelacyjnie pokazane jest, jak w polityce Chrobry stosował zasadę coś za coś, nie było żadnych „przyjaźni” między państwami. Robił coś, lub nie robił w zależności od interesu jego księstwa. Tam gdzie trzeba, działał szybko, a tam gdzie wymagana była rozwaga, czekał na rozwój wypadków. Gdy zmarł król Czech, a pretendentów do tronu było kilku, nie wyrywał się z oficjalnym poparciem dla kogoś, kto mógł wyścig przegrać. Czekał z oficjalnym stanowiskiem do momentu, gdy wszystko będzie już rozstrzygnięte, aby pokazać się jako „odwieczny przyjaciel” nowego władcy, którego „od początku popierał”. Po cichu zaś podjął próbę osadzenia na tronie czeskim kogoś, kto będzie realizował polskie interesy. Używał do tego celu swoich ludzi, ówczesnych szpiegów, działających w różnych miejscach Europy, w tym też i na dworach królewskich.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2023/11/elzbieta-cherezinska-gra-w-kosci.html

Nawet jeśli kogoś nie interesuje wczesne średniowiecze, to nie pozostanie obojętny na opisy posunięć Bolesława Chrobrego. Książka nie jest fikcją, tylko opisem realnych wydarzeń, miała konsultanta historycznego. Autorka musiała wymyślić jedynie dialogi i opisy tego, co czuli bohaterowie, jedynie w tym zakresie są tu jej domysły.
Rewelacyjnie pokazane jest, jak w polityce...

W powieści czuć wyrazisty styl Cherezińskiej, który jednak nie jest jeszcze tak dopracowany jak w dalszych powieściach, w szczególności w Hardej oraz w Koronie Śniegu i Krwi. W szczególności rozdziały dotyczące Otta są znacznie mniej angażujące niż te o Bolesławie. Brakuje również istotnych postaci drugoplanowych, czy poświęcenia im nieco więcej czasu w powieści.
Generalnie jednak warto przeczytać tę mieszankę powieści historycznej, przygodowej ze szczyptą fantastyki. I to nie tylko dla entuzjastów początków państwowości Polskiej.

W powieści czuć wyrazisty styl Cherezińskiej, który jednak nie jest jeszcze tak dopracowany jak w dalszych powieściach, w szczególności w Hardej oraz w Koronie Śniegu i Krwi. W szczególności rozdziały dotyczące Otta są znacznie mniej angażujące niż te o Bolesławie. Brakuje również istotnych postaci drugoplanowych, czy poświęcenia im nieco więcej czasu w powieści....

Wciągająca, ciekawa, jak wszystkie książki Cherezinskiej

Wciągająca, ciekawa, jak wszystkie książki Cherezinskiej

Bardzo podobają mi się książki Elżbiety Cherezińskiej, polecam

Bardzo podobają mi się książki Elżbiety Cherezińskiej, polecam

Miałam duże oczekiwania wobec tej książki - i spotkało mnie rozczarowanie. Po opisie spodziewałam się, że ta opowieść mnie "porwie", urzeknie, ale niestety nic takiego nie nastąpiło. Czegoś zabrakło - bo można było z tego zrobić powieść porywającą. Na pewno trzeba pochwalić warsztat, przygotowanie historyczne, jednak to jest za mało. Opowieść nie wciąga, miejscami nuży i dłuży się. Szkoda, bo temat ciekawy. Jeśli ktoś jest miłośnikiem historii i chce potraktować tę książkę jako relację historyczną, to może się zaczyta, ja oczekiwałam czegoś innego/więcej.

Miałam duże oczekiwania wobec tej książki - i spotkało mnie rozczarowanie. Po opisie spodziewałam się, że ta opowieść mnie "porwie", urzeknie, ale niestety nic takiego nie nastąpiło. Czegoś zabrakło - bo można było z tego zrobić powieść porywającą. Na pewno trzeba pochwalić warsztat, przygotowanie historyczne, jednak to jest za mało. Opowieść nie wciąga, miejscami nuży i...

Ciekawy pomysł, ale jednak wykonanie słabe. Polecam moją recenzję: https://youtu.be/kh6PXfGlISY

Ciekawy pomysł, ale jednak wykonanie słabe. Polecam moją recenzję: https://youtu.be/kh6PXfGlISY